اعتیاد سایبری ,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت هشتم/علائم مشابه معتادان دارویی)

اعتیاد سایبری ,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت هشتم/علائم مشابه معتادان دارویی)
در يك گروه مباحثه و ياريگر شبكه اينترنت سايت IAD، يك فضاي خودسنجي برای سنجش ميزان «وابستگي سايبري»[1] و انگيزشي، براي قطع ارتباط ديده مي‌شود.
يك انجمن آمريكايي روانشناسي، مطالعه‌اي را ارائه كرده كه توسط كيم برلي يونگ[2] در دانشگاه پيتس برگ برادفورد انجام شده است. در اين پژوهش 398 مرد و زني كه بطور متوسط 38 ساعت در هفته به اينترنت متصل بودند مورد بررسي قرار گرفته‌اند. اين مقاله وجود يك اعتياد واقعي را رسماً تائيد مي‌كند، اعتيادي كه روابط شخصي و كاري اين كاربران وسوسه شونده را مختل و آنان را به سوي از دست دادن كار و عدم پذيرش از سوي جامعه حرفه‌اي سوق مي‌دهد. افراديكه رفتارهاي اعتيادگونه ناشي از اينترنت را از خود بروز مي‌دهند. «نوجوانان غير معمول و عجيب و غريب»[3] نيستند، بلكه اكثر آنان در سنين متوسطي هستند كه همة بازدهي و ظرفيتشان تحت تأثير اين رفتارها مي‌باشد.
كاربران بزرگسال شبكه اينترنت، تمامي شاخص‌هاي روانپزشكي DSM-IV قابل تعميم به معتادان الكلي و معتادان بزرگسال را بروز مي‌دهند. گفتگوها و درمان‌ها در قياس با توصيف‌ احساسات برانگيخته شده سه مرحله غالب و بارز را آشكار مي‌كند.
نظريه اجتماعي _ ملاقات شبكه‌اي «دوستان»
خيالپردازي _ اقتباس شخصيت‌هاي جديد و تخيلات جنسي
قدرت _ دسترسي فوري به اطلاعات و اشخاص جديد
ديويد بروكاتو[4]، پديد آورنده نقاشي‌هاي متحرك تالارهاي گفتگوي IRC در زمينه رفتارهاي اعتيادآميز تصور مي‌كرد كه وي با معتادان به الكل و معتادان معمولي سر و كار دارد، اما او دريافت كه اكثر افراديكه در ميزگردهاي گفتگو حاضر مي‌شوند، يك اتصال مسئله ساز مربوط به «اعتياد اينترنتي»[5] را اظهار مي‌كنند. همچنين يكي از اين افراد بازگو مي‌كند كه چگونه كار و زندگي خانوادگي‌اش متلاشي شده است، اينترنت تنها دل مشغولي بود كه مي‌توانست وي را طي ساعات متمادي در شبكه به منظور شركت در گروه‌هاي مباحثه سرگرم كند. اين سازنده تصاوير متحرك از وي درخواست مي‌كند كه چنانچه تمايل دارد دستگاه مودمش را به او امانت دهد (وسيله اتصال بين كامپيوتر و سرويس دهنده اينترنت از طريق خطوط تلفن)؛ پاسخ ارائه شده بي لحظه‌اي درنگ اين بود: به هيچ وجه، به علاوه آنكه اين شخص فقط با قطع ارتباط اينترنت به مكالمات خود پايان مي‌داد.
اين مورد اخير بسيار مشابه با موقعيت‌هايي است كه همراه در تمرين روزانه با معتادان ملاحظه مي‌شود، با در نظر گرفتن اين كه نشانه‌هاي روانشناختي در افراد مورد نظر و تأثيرات مواد ناشي از دريافت ماده داروئي، مغزي است.
اين تأثيرات دارويي مي‌تواند به مثابه تلاشي براي حل مشكل جستجوي مداوم سرخوشي و لذت باشد.
تحقيقات انجام شده توسط زوكرمن[6] در سالهاي 60 تلاشي بود براي يافتن رابطه‌اي بين پديده‌هاي فعال ساز فيزيكي و جستجوي سرخوشي. اين جستجوگري با نياز به تجارب جديد، پيچيده و متنوع و ميل به خطرپذيري فيزيكي و اجتماعي با هدف كسب و حفظ يك سطح مطلوب ناشي از فعاليت‌ مغزي مطابقت دارد.
--------------------------------------------------------------------------------
 [1] - cyberdependance
[2] - Kimberly young
[3] - ados farfelus
[4] - David Brocato
[5] - Internet Addiction
[6] - zucherman
0000000000000000000000000000000

اعتیاد سایبری ,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت هفتم/شاخص های اعتیاد به اینترنتDSM-IV )

اعتیاد سایبری ,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت هفتم/شاخص های اعتیاد به اینترنتDSM-IV )
در آغازين سالهاي 90، با گسترش شيوه‌هاي چندرسانه‌اي و بويژه با روي كار آمدن وب، دانشگاه‌هاي آمريكايي مي‌توانستند با يك نگراني جدي، تعداد فزاينده دانشجويان جواني را كه علائم اين شكل جديد رفتار اعتياد آميز را از خود بروز مي‌دهند تصديق كنند: «وابستگي سايبري»[1]. مقالاتي كه به اين موضوع پرداخته‌اند بسيار كم‌اند خواه در قاره كهن، خواه در ايالات متحده يا كانادا، اگر چه در اين كشورها در مؤسسات و دانشگاه‌ها، برنامه‌هاي تحقيقاتي بسيار پيشرفته‌اي در زمينه رفتارهاي اعتيادآميز وجود دارد. تحقيقات ميداني انتشار يافته در ايالات متحده توسط اعضاء هيأت‌ علمي دانشگاه بخشي از موارد عيني و واقعي است كه با تمامي شاخص‌هاي طبقه‌بندي شده اعتياد منطبق است. همچنين يك مؤسسه ياريگر به معتادان سايبري كه از سوي روانپزشك آمريكاي شمالي، ايوان، كي – گلد برگ[2] ايجاد شده است، در صفحه اخبار وب سايت، شاخص‌هاي نمونه ناهنجاري‌هاي اعتياد به اينترنت[3] (IAD) را درج كرده است، شاخص‌هائي كه بر اساس مقياس DSM-IV اقتباس شده است. وابستگي در موارد استفاده ناهنجار، استفاده نابجا از اينترنت و منجر به اختلالي كه با سه شاخص زير (يا بيشتر) در يك دوره حداقل 12 ماهه ديده شود، آشكار مي‌گردد:
شاخص‌هاي اعتياد به اينترنت (اقتباس ازDSM-IV )
I تحمل، همانگونه كه در هر يك از پيشنهادات زير تعريف شده است:
A. يك افزايش فزاينده، براي كسب رضايت، كه با زمان سپري شده اتصال به اينترنت نشان داده شده است.
B. يك كاهش مشخص تأثير، چنانچه زمان سپري شده اتصال به اينترنت همواره يكسان باشد.
II. نشانه‌هاي[4] عدم اتصال به اينترنت، در هر يك از پيشنهادات زير توضيح داده شده است:
A. نشانه‌هاي معمول عدم اتصال به اينترنت
1. توقف يا كاهش مدت زمان اتصال به اينترنت كه تحمل آن دشوار و ظاهراً بطول انجاميده است.
2. دو يا بيش از دو پيشنهاد زير، پس از چندين روز تا يك ماه به نسبت شاخص‌ يك آشكار مي‌شود.
الف: اضطراب رواني
ب: خيالپردازي و تخيل درباره اينترنت
ج: حركت‌هاي ناهنجار و ناخواسته با انگشتان دست
3. نشانه‌هاي شاخص B يك ناكاركردي در نظم اجتماعي و در كار يا زمينه‌هاي مهم ديگر ايجاد مي‌كند.
B. استفاده از اينترنت يا يك امكان مشابه بر‌خط، امكان از بين رفتن يا دور شدن از نشانه‌هاي سندروم عدم اتصال به اينترنت را ممكن مي‌كند.
III. تقريباً هميشه در مدت زمان بيشتر و اغلب اوقات نسبت به دفعات اوليه دسترسي به اينترنت امكانپذير است.
IV. يك ميل هميشگي يا تلاش‌هائي بي نتيجه براي متوقف كردن اتصال به شبكه يا كنترل استفاده از اينترنت وجود دارد.
V. بخش عمده‌اي از زمان فراغت فرد در فعاليت‌هاي كاربري اينترنت سپري مي‌شود (خريد كتاب‌هاي تخصصي، برررسي بي وقفه موتورهاي جديد جستجو، جستجوي خدمات دهندگان جديد اينترنت).
VI. فعاليت‌هاي اجتماعي، سرگرمي‌ها، فعاليت‌هاي خلاقانه، در نتيجه استفاده از اينترنت كاهش پيدا مي‌كند.
VII. به رغم آگاهي از مشكلات اجتماعي، از جمله پر مشغله بودن، رابطه‌اي و روانشناختي، كه برخي اوقات يا بطور مداوم بواسطه كار با اينترنت روي مي‌دهد، بر استفاده از اينترنت پافشاري مي‌شود (محروميت از خواب، مشكلات زناشويي، تأخير در قرار ملاقات، بويژه به هنگام ساعات اوليه صبح، غفلت از فعاليت‌هاي روزانه، يا احساس ترك گفته شدن از سوي نزديكان).
--------------------------------------------------------------------------------
 [1] - cyberdependance
 [2] - Ivan K. Goldberg
 [3] - Internet Addiction Disorders
 [4] - syndrome
0000000000000000000000000000000000

اعتیاد سایبری ,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت هفتم/شاخص های اعتیاد به اینترنتDSM-IV )

اعتیاد سایبری ,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت هفتم/شاخص های اعتیاد به اینترنتDSM-IV )
در آغازين سالهاي 90، با گسترش شيوه‌هاي چندرسانه‌اي و بويژه با روي كار آمدن وب، دانشگاه‌هاي آمريكايي مي‌توانستند با يك نگراني جدي، تعداد فزاينده دانشجويان جواني را كه علائم اين شكل جديد رفتار اعتياد آميز را از خود بروز مي‌دهند تصديق كنند: «وابستگي سايبري»[1]. مقالاتي كه به اين موضوع پرداخته‌اند بسيار كم‌اند خواه در قاره كهن، خواه در ايالات متحده يا كانادا، اگر چه در اين كشورها در مؤسسات و دانشگاه‌ها، برنامه‌هاي تحقيقاتي بسيار پيشرفته‌اي در زمينه رفتارهاي اعتيادآميز وجود دارد. تحقيقات ميداني انتشار يافته در ايالات متحده توسط اعضاء هيأت‌ علمي دانشگاه بخشي از موارد عيني و واقعي است كه با تمامي شاخص‌هاي طبقه‌بندي شده اعتياد منطبق است. همچنين يك مؤسسه ياريگر به معتادان سايبري كه از سوي روانپزشك آمريكاي شمالي، ايوان، كي – گلد برگ[2] ايجاد شده است، در صفحه اخبار وب سايت، شاخص‌هاي نمونه ناهنجاري‌هاي اعتياد به اينترنت[3] (IAD) را درج كرده است، شاخص‌هائي كه بر اساس مقياس DSM-IV اقتباس شده است. وابستگي در موارد استفاده ناهنجار، استفاده نابجا از اينترنت و منجر به اختلالي كه با سه شاخص زير (يا بيشتر) در يك دوره حداقل 12 ماهه ديده شود، آشكار مي‌گردد:
شاخص‌هاي اعتياد به اينترنت (اقتباس ازDSM-IV )
I تحمل، همانگونه كه در هر يك از پيشنهادات زير تعريف شده است:
A. يك افزايش فزاينده، براي كسب رضايت، كه با زمان سپري شده اتصال به اينترنت نشان داده شده است.
B. يك كاهش مشخص تأثير، چنانچه زمان سپري شده اتصال به اينترنت همواره يكسان باشد.
II. نشانه‌هاي[4] عدم اتصال به اينترنت، در هر يك از پيشنهادات زير توضيح داده شده است:
A. نشانه‌هاي معمول عدم اتصال به اينترنت
1. توقف يا كاهش مدت زمان اتصال به اينترنت كه تحمل آن دشوار و ظاهراً بطول انجاميده است.
2. دو يا بيش از دو پيشنهاد زير، پس از چندين روز تا يك ماه به نسبت شاخص‌ يك آشكار مي‌شود.
الف: اضطراب رواني
ب: خيالپردازي و تخيل درباره اينترنت
ج: حركت‌هاي ناهنجار و ناخواسته با انگشتان دست
3. نشانه‌هاي شاخص B يك ناكاركردي در نظم اجتماعي و در كار يا زمينه‌هاي مهم ديگر ايجاد مي‌كند.
B. استفاده از اينترنت يا يك امكان مشابه بر‌خط، امكان از بين رفتن يا دور شدن از نشانه‌هاي سندروم عدم اتصال به اينترنت را ممكن مي‌كند.
III. تقريباً هميشه در مدت زمان بيشتر و اغلب اوقات نسبت به دفعات اوليه دسترسي به اينترنت امكانپذير است.
IV. يك ميل هميشگي يا تلاش‌هائي بي نتيجه براي متوقف كردن اتصال به شبكه يا كنترل استفاده از اينترنت وجود دارد.
V. بخش عمده‌اي از زمان فراغت فرد در فعاليت‌هاي كاربري اينترنت سپري مي‌شود (خريد كتاب‌هاي تخصصي، برررسي بي وقفه موتورهاي جديد جستجو، جستجوي خدمات دهندگان جديد اينترنت).
VI. فعاليت‌هاي اجتماعي، سرگرمي‌ها، فعاليت‌هاي خلاقانه، در نتيجه استفاده از اينترنت كاهش پيدا مي‌كند.
VII. به رغم آگاهي از مشكلات اجتماعي، از جمله پر مشغله بودن، رابطه‌اي و روانشناختي، كه برخي اوقات يا بطور مداوم بواسطه كار با اينترنت روي مي‌دهد، بر استفاده از اينترنت پافشاري مي‌شود (محروميت از خواب، مشكلات زناشويي، تأخير در قرار ملاقات، بويژه به هنگام ساعات اوليه صبح، غفلت از فعاليت‌هاي روزانه، يا احساس ترك گفته شدن از سوي نزديكان).
--------------------------------------------------------------------------------
 [1] - cyberdependance
 [2] - Ivan K. Goldberg
 [3] - Internet Addiction Disorders
 [4] - syndrome
0000000000000000000000000000000000

اعتیار سایبری,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت ششم/تعامل انسان وکامپیوتر)

اعتیار سایبری,اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت ششم/تعامل انسان وکامپیوتر)
جان ليلي[1]، يك پژوهشگر مشهور و جوان، در سال 1972، يك پژوهش موردي بر روي مغز را كه به منزله واحدي ذخيره‌ساز، تمامي پايگاه‌هاي اطلاعاتي كه دانش و شناخت‌هائي از جهان را در خود دارد انجام داده است. «برنامه‌ريزي و فرا برنامه‌ريزي در بيوكامپيوتر انساني»[2]. اين مطالعه، با يك محتواي محض علمي، در محافل دانشگاهي تقريباً بدان توجهي نشد، وليكن نويسنده‌اش بطور جدي به اميد تازه‌اي در حوزه داستان‌هاي علمي تخيلي قلمداد شد. در اين مقاله مورد بحث، تيموسي ليري، بين اختراع دستگاه چاپ گوتنبرگ در سال 1456 و ظهور كتاب شخصي و اختراع استيون جابز[3] و استيون ووزنياك[4] - اختراع كامپيوتر شخصي با عنايت به اينكه انتشار كتاب شخصي و كامپيوتر شخصي زمينه ارتقاء به يك سطح بالاتر را فراهم نموده _ پيوندي ايجاد كرده است؛ سطحي كه دسترسي كيفي به معلومات جهاني را با شتاب بيشتر و امكان مشاركت و اتصال فوق‌العاده ممكن ساخته و منشاء تحولي در جامعه شده است.
براي وي، مسئله «اعتياد سايبري»[5] در يك روند تحول آميز اجتماعي جاي گرفته و با خرده نظام شكل گرفته توسط انسان و ابزار اطلاعاتي در تعامل است. در اين روند، برخي افراد، ناتواني خود را از ترك جهان مجازي آشكار مي‌نمايند، ناتواني از زندگي بدون تبادلات مستمر علائم الكتروني بين مغزشان و كامپيوتر.
همكاري و تعامل بين انسان و ماشين فرا سايبري او كه مجهز به كلام و هوش مصنوعي است، از يك استقلال تحليلي بهره گرفته و موجد يك قدرت ويژه در عمل و تصميم واقع مي‌گردد، كه قبلاً از سوي نويسندگان داستان‌هاي علمي تخيلي بدان اشاره شده است.
براي معتادان سايبري، اين مسئله بمنزله چهار راهي بزرگ در عادات ايشان است. اين شاهكار فناوري در اصل، عامل تغيير نمايه‌هاي دنياي مجازي بوده و در مقطع زماني كنوني تنها نقطه جلب توجهات بشري است. اين مفهوم واقعيت مجازي، در حال حاضر فضاهاي داستان‌هاي علمي تخيلي را در مي‌نوردد و ظهور ابزارهاي بسيار پيچيده واقعيت‌گرا و دروني شده، حقيقتي است كه از متن ذيل فراتر مي‌رود و تفكر را بر مي‌انگيزاند: «يك واقعيت مجازي، جهاني است پديد آمده توسط كامپيوتري كه مفهوم انديشه را دگرگون كرده است».
بر اساس نظريه نظام‌هاي پيشرو در واقعيت مجازي، همچون جايگزين‌هاي آتي روابط جنسي و داروها، برتري با داستان‌هاي علمي تخيلي جديد و خط سايبري است.( بارت كوسكو ،تفكر فازي، 1993) [6].
-------------------------------------------------------------------------------
[1] - John lilly
[2] - Programming and Meta programming in the human bio - computer
[3] - Steven jobs
[4] - Steven wozniak
[5] - cyberaddiction
[6] - Bart – kosko (Fuzzy thinking)